Trigger Warning

Wat als ik één keer alles vertel

en jullie dan luisteren 

en niemand over Weinstein praat

R. Kelly, Trump, Kevin Spacey, Ali B

P. Diddy, Bill Cosbey of Louis Fucking CK

grijze velden, 

wijze wetten, 

of de diepe natuur,

oerlogisch

biologisch

feministisch censuur


Wat als ik één keer alles vertel

Voor zover dat nog gaat

Voor zover ik het nog weet

Dat we naar de eendjes keken

over een dijk liepen

blote voeten in het water

langs een parkeerterrein kwamen

hij me zoende

mijn rug tegen de muur

lieve lente lust 

werd brute kracht

ik zei nee

ik zei nee

Ik zei nee

en hij werd kwaad  


* in en uit ademen* 


Hij zich in me duwde

ik opgaf

ik gaf op

het laatste dat ik dacht was

‘en nu is het te laat’


Wat als ik het keer op keer vertel

Niet alles, dat is te veel 

Maar ik wil dat ik het niet vergeet 


Dat ik zelf ook niet meer weet waar mijn grenzen liggen 

Soms heb ik er geen 

Want jij leerde me als kind dat ik ze niet mocht hebben 

Toen je mijn lichaam voor jezelf nam 

Hoe je met 1 hand mijn beide polsen kon omklemmen 

En terwijl ik met mijn benen tegenstribbelde het je alsnog lukte 

om jouw geslacht bij mij naar binnen te duwen

Dat toen alles verstijfde behalve mijn tranen 

Die vloeiden

Dat je daarna sorry zei en ik je vergaf 

En ik me liet troosten door jou

Want je bedoelde het niet zo  

En dat daar liefde en pijn synoniemen werden van elkaar

Deze eerste ervaring was slechts het begin 

Hoe ik daarna telkens weer bij andere mannen in de lakens verdwaalde 

Omdat ik dacht en nog steeds denk dat daar ergens liefde te vinden is 

En als ik geen grenzen meer zou hebben, kan ook niemand daarover heengaan

Ook al ga je veel te ver, als je daarna weer even lief bent, kan ik het vergeven


ik heb hem geprobeerd uit me te wassen

uit me te schrobben

te boenen

te schaven

hem weggesnoven

opgedronken

uitgekotst

ik ben blijven rennen 

alleen appels eten

als eva, de zonde ik leek wel bezeten

hem uit mijn lijf te verdrijven

ik moest achterblijven

maar hij vertrok nooit

ik verdween stukje bij beetje 

en hij verscheen elke nacht

als ik zwetend opnieuw verkracht

gillend in bed

trillend, besmet

hij kwam terug als de hand van de arts

hij kwam terug bij mijn eerste bevalling

hij kwam terug op de eenzame dagen

hij kwam terug op vreemde gezichten

alles ontwrichtend, hem uit me verjagen

ik raak hem niet kwijt

het heeft zich verspreid


Grijs gebied 

Rode bloeddruppels 

Blauwe plekken 

Open wonden 


Ze zeggen grijs gebied 

Maar ik wilde niet 

Ik wilde niet

Ik wilde niet

Dat ik nat was 

Dat ik een orgasme kreeg

Dat ik klaarkwam 

En daar totaal niet klaar voor was

Die verwarring 

Het verraad van mijn eigen lichaam 

Die ik dus niet kan vertrouwen 

Ik verstijfde ook 

Allemaal automatische lichamelijke reacties 

Maar ik wilde niet 

En dat zei ik ook 

Dat is niet grijs 

Dat is zo helder als een wolkenloze blauwe lucht 

Of zo helder als het rood van mijn bloed tussen mijn benen 

Ik vroeg er niet om 

Maar ik had graag gewild dat jij dat wel had gedaan 


Wat als ik één keer alles vertel

En zeg dat hij wit was

hollands as fuck

En dat dan niemand racisme in feminisme verpakt

Dat niemand zijn haat op de vluchteling plakt

Dat niemand begint over wetten of grenzen

behalve die van mij

En dat niemand zegt dat je trauma het best verwerkt als je er snel bij bent

dat ik in zijn ballen had moeten trappen

en niemand praat over cancel culture

of goede intenties

dat ik aangifte moet doen

dat ik niet op moet geven

niet bang moet zijn

Maar alles mag voelen

behalve schuld

alles mag voelen 

behalve angst

alles mag voelen

behalve schaamte

alles mag voelen 

behalve spijt


Ik zou willen dat het niet zo was 

Maar ik voel me bang

Ik voel alles 

Juist de schuld 

Want wat is er mis met mij dat ik hier weer in ben beland

De verantwoordelijkheid 

Want hij neemt het niet

De schaamte 

Want ik wil weer naar hem terug 

De spijt 

Dat ik nee had gezegd 

Want dan hij het niet kunnen negeren 

En dan was ik niet weer verkracht 


Dat ik me het grootste deel niet kan herinneren

Dat ik me alles kan herinneren

Dat ik niet weet of ik gedouched heb 

Dat ik zijn afdruk niet van mijn huid kan boenen 

Dat ik daarom bang ben dat ik hem nog in me draag

Maar douchen hielp niet, je kan het er niet uithalen

En zeventien jaar later ben ik nog niet schoon

Ik geloof niet dat je hier ooit schoon van wordt

Nee dat van jou is erger hoor

Dat van mij viel dan wel mee

Het was maar één dag uit mijn leven

Maar die draag je altijd mee

Jij weet niet meer wat liefde is, waar je grenzen zijn gebleven

Jij bent alles kwijtgeraakt maar blijft het toch steeds herbeleven


*Naar publiek*


Wat als ik één keer alles vertel

En jullie zo blijven luisteren

Wat als ik keer op keer alles vertel

En jullie zo blijven luisteren dan

Voor zover ik het nog weet

Voor zover ik het nog kan



Volgende
Volgende

her-denken